
Art. 29 PPWR zagrożeniem dla środowiska, logistyki i firm w Europie!
Z ogromnym niepokojem śledzimy prace nad art. 29 rozporządzenia Packaging and Packaging Waste Regulation (PPWR), który od 2030 r. ma wymusić stosowanie wyłącznie opakowań wielokrotnego użytku w transporcie.
Dla wielu firm – w tym dla branży opakowań elastycznych – oznacza to de facto eliminację rozwiązań takich jak folie stretch czy taśmy PET, mimo że:

są w pełni recyklingowalne,

zawierają recyklat pokonsumencki (PCR),

stabilizują ładunki i zwiększają bezpieczeństwo transportu,

ograniczają emisję CO₂ dzięki optymalizacji wykorzystania przestrzeni.
Co mówią niezależne dane?

Analiza LCA IFEU (2025): zastąpienie jednorazowych opakowań wielorazowymi może zwiększyć emisję nawet o +1700%!

RDC Environment (2025): koszt dla ośmiu kluczowych sektorów – do 4,9 mld € rocznie.
Co więcej, w wielu przypadkach nie ma funkcjonalnych alternatyw. Skrzynie z tworzyw sztucznych są ciężkie, sztywne, niedostosowane do nieregularnych ładunków i generują kosztowne puste przebiegi.

Obecnie European Commission rozważa wyjątki dla transportu krajowego i wewnętrznego (art. 29.2 i 29.3), ale handel wewnętrzny w całej UE (art. 29.1) wciąż nie ma przewidzianych wyłączeń – mimo że właśnie w tym obszarze skutki środowiskowe i gospodarcze są największe.
Dlatego apelujemy do Komisji Europejskiej i Rządu RP:

o skorzystanie z uprawnień z art. 29 ust. 18a i 18c PPWR,

o wyłączenie folii stretch i taśm PET z obowiązku reuse,

o decyzje oparte na twardych danych, a nie na nierealnych celach.
Europa potrzebuje mądrej gospodarki cyrkularnej, a nie rozwiązań, które paradoksalnie zwiększą emisje, koszty i obciążenia dla firm.